مثل آسمان آبی مثل چشمه خروشان باشیم
وبلاگی برای شما

حضور هیچ کس در زندگی ما اتفاقی نیست

خدا در هر حضور جادویی نهان کرده برای کمال ما،
خوشا روزی که دریابیم جادوی حضور ها را

خوشبختی
 یعنی اینکه خدا آنقدر عزیزت کنه

که تو مایه آرامش دیگری بشی...

در بدترین روزها امیدوار باش،
زیرا زیباترین باران ها از سیاه ترین ابرهاست...
وقتی آنچه داریم می بخشیم ، آنچه نیازمند آنیم دریافت خواهیم کرد. 
      

عشق تملک معشوق است و دوست داشتن محوشدن اوست.

ساق شکستن قانون طوفان است،تونسیم باش ونوازش کن.
هر انچه دوست داریم ،نداریم.راز خوشبختی در ان است که ان چه داریم دوست بداریم!

من تو رو دوست دارم نه  به خاطر تو...بلکه
به خاطرشخصیتی و ارزشی  که زمانی که با
توهستم پیدا می کنم .

بدترین نوع فراق زمانی هست که کسی رو که
دوست داری در کنار خودت داشته باشی ولی
بدونی هیچ وقت نمی تونی مالکش بشی.

همیشه اشخاصی وجود دارند که تورو ناراحت
کنند ولی تو نباید امید و اطمینانت روبه
همه از دست بدی...فقط  برای دفعه دیگه
حواست رو جمع کن که چه کسانی قابل اعتماد
هستند .

تنها یک روز در سراسر حیات کافیست نگاه از گذشته برگیر وبر آن غم مخور ِ،چراکه از دست رفته است.در غم آینده نیز مباش چراکه هنوز فرا نرسیده است.زندگی را در همین لحظه وآن را چنان زیبا بیافرین که ارزش به یاد ماندن را داشته باشد .

دنيا دو روز است يک روز با تو يک روز بر عليه تو, روزي که با تو ست مغرور نشو  روزي که بر عليه توست مايوس نشو.

همیشه نگاهی را باورکن که وقتی  از ان دور شدی در انتظارت بماند.

{یک دوست واقعی کسی هست که دستان تو رو

میگیرد و احساسات قلبی تو رو درک می کند}

پنج شنبه 8 فروردين 1392 | 23:29 | احمد |

 عشق یعنی سالهای عمر سخت

                                                   عشق یعنی زهر شیرین بخت تلخ

  عشق یعنی خواستن٬ لَه لَه زدن

                                                 عشق یعنی سوختن پر پر زدن

  عشق یعنی جام لبریز از شراب

                                                عشق یعنی تشنگی یعنی سراب

عشق یعنی لایق مریم شدن

                                                عشق یعنی با خدا همدم شدن

  عشق یعنی لحظه های بی قرار

                                                عشق یعنی صبر یعنی انتظار

عشق یعنی از سپیده تا سحر

                                                عشق یعنی پا نهادن در خطر

عشق یعنی لحظه ی دیدار یار

                                              عشق یعنی دست در دست نگار

عشق یعنی آرزو یعنی امید

                                            عشق یعنی روشنی یعنی سپید

     عشق یعنی غوطه خوردن بین موج

                                          عشقِ
یعنی رد شدن از مرز اوج

        {عشق یعنی با تو بودن در هر حال}

پنج شنبه 8 فروردين 1392 | 15:32 | احمد |


یادم باشد که روز و روزگار خوش است ،
وتنها دل ما دل نیست .


یادم باشد از چشمه درسِِ خروش بگیرم ،
و از آسمان درسِ پـاک زیستن .


یادم باشد سنگ خیلی تنهاست ...
یادم باشد باید با سنگ هم لطیف رفتار کنم مبادا دل تنگش بشکند .

یادم باشد برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام ...

نه برای تکرار اشتباهات گذشتگان
یادم باشد زندگی را دوست دارم .

یادم باشد هر گاه ارزش زندگی یادم رفت در چشمان حیوان بی زبانی که به سوی
قربانگاه می رود زل بزنم تا به مفهوم بودن پی ببرم .

یادم باشد معجزه قاصدکها را باور داشته باشم .
یادم باشد گره تنهایی و دلتنگی هر کس فقط به دست دل خودش باز می شود .

یادم باشد هیچگاه لرزیدن دلم را پنهان نکنم تا تنها نمانم .

یادم باشد هیچگاه از راستی نترسم و نترسانم .

یادم باشد از بچه ها میتوان خیلی چیزها آموخت .

یادم باشد با کسی انقدر صمیمی نشوم شاید روزی دشمنم شود .

یادم باشد با کسی دشمنی نکنم شاید روزی دوستم شود .

یادم باشد قلب کسی را نشکنم .

یادم باشد زندگی ارزش غصه خوردن ندارد .

یادم باشد پلهای پشت سرم را ویران نکنم .

یادم باشد امید کسی را از او نگیرم شاید تنها چیزیست که دارد ..

یادم باشد که عشق کیمیای زندگیست .

یادم باشد که آدمها همه ارزشمند اند و همه می توانند مهربان و دلسوز باشند .

{یادم باشد زنده ام و اشرف مخلوقات}

پنج شنبه 8 فروردين 1392 | 15:14 | احمد |

اگر بدانی جایگاهت کجاست ، مرا باور میکنی

اگر بدانی چقدر دوستت دارم ، درد مرا درمان میکنی

تو عزیزی برایم ، تو بی نظیری برایم ، حرف دلم به تو همین است ، قلبت می ماند تا آخرین نفس برام

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

همیشه جایی بود که با دیدنش یاد تو در خاطرم زنده میشد ، همیشه آهنگی بود که با شنیدنش حرفهایت در ذهنم تکرار میشد


آن لحظه ها همیشگی نبود ، عشق تو در قلبم ماندنی نبود ، بودنت در کنارم تکرار نشدنی بود!

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

از خدا دیگر هیچ نمیخواهم ، دیگر هیچ آرزویی ندارم ، رویایم را میخواستم که به آن رسیدم

، دنیا را میخواستم که آن را به دست آوردم ، رویایی که همان دنیای من است، و تویی که همان دنیای منی

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

خورشید بتابد یا نتابد، ماه باشد یا نباشد، شب و روز من یکی شده ، فرقی ندارد برایم ، همه

چیز برایم رویا شده ، عشق تو برایم آرزو شده ، به رویا و آرزو کاری ندارم ، حقیقت این است که دوستت دارم!

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

همیشه میترسیدم تو را از دست بدهم ، همیشه میترسیدم رهایم کنی ،مرا تنها بگذاری

اما…. تو آنقدر خوبی، که به عشق و دوست داشتن وفاداری

که حتی یک لحظه نیز فکر نبودنت را نمیکنم

همین مرا خوشحال میکند ، همین مرا به عشق همیشه داشتنت امیدوارم میکند

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

روزهای با تو بودن گذشت و رفت ، هر چه بینمان بود تمام شد و رفت ، عشقت را به خاک

سپردم و قلبت را فراموش ، اما هنوز آتش غم رفتنت در دلم نشده خاموش!

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
همیشه اولین و آخرین کلام شعرهایم تو بوده ای

همیشه برایم به معنای واقعی یک عشق بوده ای

گرچه گهگاهی از تو بی وفایی دیده ام اما همیشه برایم باوفا بوده ای

گرچه دلم را میشکنی و اشکم را در می آوری اما تو همیشه برایم یک دنیا بوده ای


نمیدانستم برایت کهنه شده ام ، هنوز مدتی نگذشته که برایت تکراری شده ام

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
مهم نیست ، برای همیشه تو را از یاد میبرم ،قلبم هم نخواهد، خاطرت را خاک میکنم

تو نبودی لایق من ، تو نبودی عاشق من ، میمانم با همان تنهایی و  غم

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

غنچه عشق وا شد و تو را درون آن دیدم ، شبنمی شدم و بر روی تو باریدم

تا در اعماق قلبت بنشینم و با عشق و محبتت زنده بمانم
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥


مثل امواج دریا آمدی و ساحل قلبم را در میان خودت گرفتی ، همدیگر را دیوانه کرده بودیم

با نوازش های هم ، آن سکوت عاشقانه رابه یاد داری در لحظه بوسیدن هم؟

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
همیشه صدایی بود که مرا آرام میکرد، دستهایی بود که دستهای سردم را گرم میکرد

همیشه قلبی بود که مرا امیدوارم میکرد، چشمهایی بود که عاشقانه مرا نگاه میکرد

همیشه کسی بود که در کنارم قدم میزد ،احساسی بود که مرا درک میکرد

حالا من و مانده ام یک دنیای پوچ ، نه صداییست که مرا آرام کند و نه طبیبیست که مرا درمان کند

{ گفتی مرا دوست داری ، اما دوست داشتنت دو روز است ،

دیروز گذشت و آخرش امروز است!}

پنج شنبه 7 فروردين 1392 | 23:33 | احمد |

گفتی  می آیی ، انار چشمانم را دانه دانه بر سر راهت ریختم تا راه خانه ام را گم نکنی


دستانت را روی قلبم بگذار
تا بفهمی این دل با دیدن تو نمی تپد
میلـــرزد . . .
عشق من ! :
بیا !
قول می دهم که :
قایقت شوم ؛
تو فقط بادبانم باش ! …
بگذار هر چه حرف پشت سرمانم می زنند ،
باد هوا شود ؛
و دورمان کند
از این آدم ها … !

از “تو” دلگیر نیستم ، از دلم دلگیرم که نبودنت را صبورانه تحمل میکند !

این که من میکشم درد بی تو بودن نیست ، تاوان با تو بودن است

فارغ از هرگونه آز و ناز میخواهم تو را
گر نباشم در جهان هم باز میخواهم تو را

مهربانتر از من دیدی نشانم بده ،
کسی که بارها بسوزانیش و باز هم با عشق نگاهت کند

زخم های دستم را میبندند و میگویند چرا با خود چنین کردی ؟
ولی افسوس کسی زخم بزرگ دلم را ندید تا بگوید چرا با تو چنین کردند !
من به دنبال کسی میگردم که غمش را با من تقسیم کند
من دلم را با او و پس از آن هر دو با هم به تماشای بهار برویم
مرا از یاد خواهی برد ؟ نمیدانم ! ولی میدانم از یادم نخواهی رفت

{ ای عشق من با من بمان }

چهار شنبه 7 فروردين 1392 | 22:30 | احمد |


   گفتند ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﺴﺖ
                                             ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻱ
  ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﻲ ﺍﺳﺖ 
                                                                      
  
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﭼﻴﺴﺖ
                                              ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻲ ﺍﺳﺖ

   ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻴﺴﺖ
                                              ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺯﻳﺴﺖ


   ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﮐﻴﺴﺖ
                                              ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﻻﻳﻖ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﻱﺍﺳﺖ


 
  ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﮐﻴﺴت
                                              ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪﻡ ﭼﻮﻥ ﺟﺰ ﺗﻮ
کسی نیست   

{ مروارید   باش :

تا   در   جستجوی   تو   اقیانوس   را   مردانه   خطر   کنند


سنگیریزه   نباش:

 
               که   زیر   گام های   نامردان   تن پرور   فریادت   گم   شود } 
      
  
  

چهار شنبه 7 فروردين 1392 | 17:34 | احمد |

     

ز صدایم اشک می بارد   آه من تنهاترین، تنهای این دنیام

       هیچ یاری، مهربانی، هیچ همدردی
     نیست حتی سایه ای اینجا

    قلب من عمریست بغضش را فروخورده
            اشک های تلخ من هم سخت،
 

                                    تکراریست                             

    هستم اما از تهی هم نیست تر، گویا
    بودنم همرنگ مرگی ممتد و جاریست
   تو ميروي و من فقط نگاهت ميکنم،
   تعجب نکن که چرا گريه نميکنم،

   بي تو يک عمر فرصت براي گريستن دارم اما ...

براي تماشاي تو همين يک لحظه باقي است

  
{هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست
که یک نفر احساست رو بفهمه
بدون اینکه بخوای به زور بهش حالی کنی !!!}

سه شنبه 6 فروردين 1392 | 11:47 | احمد |

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد